Present Simple. To be or not to be?

Z pewnością wszyscy wiemy, że czasy to podstawa! Choć informacja o ich ilości trochę przytłacza, gdy zaczniemy od najprostszego – pójdzie całkiem gładko. Present Simple (czas teraźniejszy prosty) to podstawowy czas, którym posługują się osoby anglojęzyczne. Jest prosty w budowie, a co więcej ma zastosowanie w wielu sytuacjach. Ogólnie rzecz biorąc, znajomość Present Simple to taki “must have” w nauce angielskiego. Bez tego ani rusz, więc dziś pokażę Wam jak używać tego czasu, jak budować w nim zdania oznajmujące oraz pytania, a także jakie są typowe określenia czasu.

Zastosowanie czasu Present Simple

OK, najprostszy i najpopularniejszy czas angielski, ale w jakich sytuacjach go użyć? Najpierw zapamiętajcie sytuacje, w których powinniście zastosować Present Simple:

• czynności typowe, rutynowe, powtarzające się
  I always wake up at 7 o’clock.
• stany, czynności stałe lub trwające przez dłuższy czas
  I work in a bank.
• cechy ludzi i przedmiotów
  I have freckles and brown eyes.
• znane prawdy i fakty, zjawiska
  Water boils at 100°C.
• przysłowia, streszczenia filmów i książek, narracja
• wyrażanie uczuć (to love, to hate, to like)

Uwaga! Czasu Present Simple NIE użyjemy, jeśli mówimy o czynnościach, które odbywają się w tej chwili.

Present Simple – budowa

Teoria jest bardzo prosta. 🙂
Oczywiście budowa zdań różni się w zależności od tego, czy jest to zdanie twierdzące, pytanie czy zaprzeczenie. Zobaczcie, jakie są różnice.

Zdania twierdzące

Zdania oznajmujące w czasie Present Simple budujemy według poniższej zasady:

SUBJECT + VERB
podmiot + czasownik

Przy wszystkich osobach użyjemy czasownika w formie podstawowej. Wyjątkiem jest 3. osoba liczby pojedynczej (he, she, it). Tu sprawa się nieco komplikuje, bo do czasownika należy dodać końcówkę -s lub -es. Spójrzcie na przykłady.

1. I go to school every day.
2. You play tennis every Saturday.
3. They watch television regularly.

ale:

1. He goes to school every day.
2. She plays tennis every Saturday.
3. Emma watches television regularly.

Na końcówki -s i -es również są określone zasady, ale z czasem wybór odpowiedniej końcówki będzie dla Was po prostu intuicyjny. Jeśli akurat nie pamiętacie, której końcówki użyć do danego słowa – powiedzcie sobie na głos obie wersje. Bardzo możliwe, że to rozwieje Wasze wątpliwości.

Do czasowników zakończonych na -y poprzedzone samogłoską dodajemy  -s.
say ➞ says
Jeśli czasownik kończy się na -y poprzedzone spółgłoską, -y zamieniamy na i oraz dodajemy -es.
try ➞ tries, copy ➞ copies
Do czasowników zakończonych na -ss, -sh, -ch, -x, -o, dodajemy końcówkę -es.
kiss ➞ kisses, watch ➞ watches

Uwaga! Wyjątek!
have ➞ has 

Zdania pytające

Pytania dzielą się na dwie kategorie – pytania ogólne i pytania szczegółowe. Wiecie czym się różnią? Pierwszy pytają “Czy…?”, drugie natomiast pytają bardziej dokładnie, czyli “Gdzie…?” albo “Kto…?”. Spójrzcie, jak zbudować te zdania!

DO/DOES + SUBJECT + VERB
operator do/does + podmiot + czasownik

WHERE, WHAT, HOW + DO/DOES + SUBJECT + VERB
zaimek pytający + operator do/does + podmiot + czasownik

Uwaga! Przy tworzeniu pytań należy pamiętać o dwóch kwestiach:

• znika nam końcówka -s lub -es w czasowniku dla 3. osoby liczby pojedynczej
• przechodzi ona na początek pytania i dla 3. osoby DO zamienia się w DOES

Zobaczcie przykłady!

1. Do you visit your parents every weekend?
2. Do they like chocolate cake?
3. Does she go to work every day?

1. Where do you live?
2. What does she usually have for breakfast?
3. Why does he love summer?

Inaczej się ma sprawa przy pytaniach o podmiot z zaimkami who lub what. W tym wypadku nie użyjemy operatora do/does. Uznajemy, że czasownik jest w 3. osobie liczby pojedynczej, a więc będzie ze swoją końcówką -s lub -es.

1. Who lives here?
2. What makes you so sad?
3. Who knows?

Zdania przeczące

W tym wypadku również użyjemy operator do/does, dodamy do niego jednak słówko not.
Możemy je skrócić, tak jak się to robi w języku potocznym:

do not ➞ don’t
does not ➞ doesn’t

Zdanie zbudujemy w następujący sposób:

SUBJECT + DON’T/DOESN’T + VERB
podmiot + operator do/does not + czasownik

Jako, że znowu pojawia nam się operator does, końcówka -s lub -es znika z czasownika w 3. osobie liczby pojedynczej:

1. I don’t go to work on Sundays.
2. Mike doesn’t read books very often.
3. He doesn’t drink alkohol.

---

Czytaj również: Angielska wymowa i najczęstsze błędy

---

Present Simple: to be or not to be?

Zapewne wszyscy znacie sławetne “być albo nie być – oto jest pytanie”. Większość z Was kojarzy też pewnie kultową już scenę z polskiego filmu Dzień Świra, zaczynającą się od “może powtórzymy angielski?”. 🙂 No właśnie, ta odmiana to be…

To be również może być głównym czasownikiem w czasie Present Simple. Jako jedyny odmienia się przez osoby i przekształca się w trzy różne formy.
Sprawdźcie je, wraz z ich skrótami:

1. I am ➞ I’m
2. you are ➞ you’re
3. he /she /it is ➞ he’s / she’s / it’s

1. we are ➞ we’re
2. you are ➞ you’re
3. they are ➞ they’re

Zobaczcie przykłady zdań z czasownikiem to be!

1. I am always tired after work.
2. We’re usually at home in the evening
3. I’m busy on Mondays.

Present Simple – określenia czasu

Większość angielskich czasów ma charakterystyczne dla siebie określenia czasu. Nie inaczej jest z Present Simple. Do tego czasu przypiszemy określenia, które mówią o częstotliwości:

• always (zawsze)
• never (nigdy)
• ever (kiedykolwiek)
• often (często)
• rarely (rzadko)
• sometimes (czasami)
• seldom (rzadko)
• usually (zwykle)
• from time to time (od czasu do czasu)
• regularly (regularnie)
• every day (każdego dnia)
• every Saturday (każdej soboty)
• twice a month (dwa razy w miesiącu)
• every week (każdego tygodnia)
• three times a day (trzy razy dziennie)
• every six weeks (co sześć tygodni)
• every month (każdego miesiąca)
• on Mondays (w poniedziałki)

Co więcej trzeba pamiętać, że okoliczniki czasu pojawiają się w różnych miejscach w zdaniu. 

Te które mówią o częstotliwości, ale nie są konkretne (always, often, usually itd.) postawimy przed czasownikiem.
Jako przykład: She always tells funny stories

Wyjątkiem jest określenie sometimes, które może wystąpić też na początku lub na końcu zdania.
Jako przykład: Sometimes I visit my friends in London.

Określenia ze słówkiem every (every weekend, every month) postawimy na końcu albo na początku zdania.
Jako przykład: She visits me every day.

Na końcu zdania postawimy słówka takie jak once/twice a week/month.
Jako przykład: I go to church once a week.

Jeśli w zdaniu jest użyty czasownik to be, okolicznik czasu postawimy po nim.
Jako przykład: She is always late.

Time for Present Simple exercises!

Podsumowując, praktyka czyni mistrza. W związku z tym, przygotowałam dla Was aż 2 zadania, które pozwolą Wam opanować czas Present Simple. Do dzieła!
Dajcie znać, jak Wam poszło. 😉

4.38/5 (115)